UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rzemień

Chronologizacja

1500, SStp

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. rzemień
rzemienie
D. rzemienia
rzemieni
C. rzemieniowi
rzemieniom
B. rzemień
rzemienie
N. rzemieniem
rzemieniami
Ms. rzemieniu
rzemieniach
W. rzemieniu
rzemienie

Pochodzenie

psł. *remy *remene 'pas z wyprawionej skóry'

Forma rzemień utworzona została na podstawie tematu przypadków zależnych (dop. *remene, bier. *remenь).

Definicja

pasek z grubej, wyprawionej skóry, używany do wiązania albo jako element ozdób i przedmiotów codziennego użytku

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie ozdoby i dodatki

Połączenia

  • opasać, przepasać, przewiązać, skrępować, związać rzemieniem
  • nawlekać na rzemień

Cytaty

Szpicel ostrożnie przysunął się bliżej, udał, że ogląda rzemienie i pasy na straganie rymarza.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

Więzień zadygotał, wyprężył się, jakby chciał zerwać rzemienie krępujące jego nadgarstki i łydki.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

Siostry otworzyły pracownię, całe zespoły siedziały przy stołach i przez wiele godzin nizały paciorki na rzemień, potem inne ekipy rozwoziły je po wioskach...

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009

Data ostatniej modyfikacji: 31.07.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj