Na przesiece, schyliwszy głowę i szczypiąc trawę, stał koń. Zgrabny koń pod wierzch, [...] o cienkich pęcinach.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
W mieście jest kilkanaście klubów bilardowych, w kilku miejscach (m.in. na Równi Krupowej i pod Skocznią) w sezonie funkcjonuje wypożyczalnia koni pod wierzch.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995
Kiedyś Bratni trzymali tu konie pod wierzch, odbywali codzienne konne przejażdżki, Roman polował - to jego wielka pasja od dziesiątków lat. Niejedno ze swych opowiadań poświęcił myśliwskim perypetiom.
źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998
Statystyki nie podają, ile spośród 34 tysięcy koni hodowanych w województwie łódzkim to konie pod wierzch. Wiadomo jednak, że jest ich wiele, gdyż w latach dziewięćdziesiątych pojawiła się moda na własnego wierzchowca.
źródło: NKJP: Spodenkiewicz Paweł: Konie jak narkotyk, Dziennik Łódzki, 2002-03-16
Piotr Miśkiewicz zaznacza, iż nie wszystkie konie nadają się od razu do jazdy. Zanim z konika wyrośnie koń pod siodło, musi minąć więcej niż dwa lata. Dopiero po długiej nauce posłuszeństwa i treningu, po trzech latach, można go dosiąść.
źródło: NKJP: (zet): Powrót do koni, Dziennik Bałtycki, 1998-08-31