UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dystynkcje

Chronologizacja

Zob. dystynkcja

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny:

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dystynkcje
D. dystynkcji
C. dystynkcjom
B. dystynkcje
N. dystynkcjami
Ms. dystynkcjach
W. dystynkcje

Definicja

oznaczenia na mundurze wskazujące na rangę wojskową lub zawodową jego posiadacza

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

Połączenia

  • oficerskie; generalskie, kapitańskie dystynkcje
  • dystynkcje kapitana, majora, porucznika, pułkownika, sierżanta
  • dystynkcje na mundurach
  • mundur bez dystynkcji
  • mundur z dystynkcjami
  • pozbawić dystynkcji
  • nosić, zerwać/zrywać dystynkcje

Cytaty

Przy biurku, bokiem do drzwi, siedział pochylony drągal z dystynkcjami sierżanta podchorążego i pisał coś w książce meldunkowej.

źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

[...] do klasy wchodzi pan w wojskowym angielskim mundurze z dystynkcjami kapitana, małe srebrne krzyżyki na fioletowym tle na wyłogach zdradzają, że to kapłan.

źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001

Także wyglądali inaczej, ubrani solidnie, pod krawatami, niektórzy zachowali fragmenty stroju mundurowego. Jeden na przykład nosił wojskowe spodnie, koszulę i bluzę z pagonami, ale bez dystynkcji.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski title Powidoki, 2010

Miał na sobie zielonkawy, zupełnie nowy mundur z dystynkcjami podchorążego.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

„Sierżant” przechadzał się ulicami i nawet pozdrawiał tych, za których się przebrał. Policyjną koszulę i dystynkcje kupił na targu tylko po to, żeby mundurem zaimponować kobiecie.

źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Co może przywódca, Dziennik Łódzki, 2002-09-04

Data ostatniej modyfikacji: 10.10.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj