Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | dystynkcje |
||
D. | dystynkcji |
||
C. | dystynkcjom |
||
B. | dystynkcje |
||
N. | dystynkcjami |
||
Ms. | dystynkcjach |
||
W. | dystynkcje |
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną
Połączenia
- oficerskie; generalskie, kapitańskie dystynkcje
- dystynkcje kapitana, majora, porucznika, pułkownika, sierżanta
- dystynkcje na mundurach
- mundur bez dystynkcji
- mundur z dystynkcjami
- pozbawić dystynkcji
- nosić, zerwać/zrywać dystynkcje
Cytaty
Przy biurku, bokiem do drzwi, siedział pochylony drągal z dystynkcjami sierżanta podchorążego i pisał coś w książce meldunkowej. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005 |
|
[...] do klasy wchodzi pan w wojskowym angielskim mundurze z dystynkcjami kapitana, małe srebrne krzyżyki na fioletowym tle na wyłogach zdradzają, że to kapłan. źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001 |
|
Także wyglądali inaczej, ubrani solidnie, pod krawatami, niektórzy zachowali fragmenty stroju mundurowego. Jeden na przykład nosił wojskowe spodnie, koszulę i bluzę z pagonami, ale bez dystynkcji. źródło: NKJP: Marek Nowakowski title Powidoki, 2010 |
|
Miał na sobie zielonkawy, zupełnie nowy mundur z dystynkcjami podchorążego. źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997 |
|
„Sierżant” przechadzał się ulicami i nawet pozdrawiał tych, za których się przebrał. Policyjną koszulę i dystynkcje kupił na targu tylko po to, żeby mundurem zaimponować kobiecie. źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Co może przywódca, Dziennik Łódzki, 2002-09-04 |