część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
ślinik
|
śliniki
|
|
D. |
ślinika
|
śliników
|
|
C. |
ślinikowi
|
ślinikom
|
|
B. |
ślinika
|
śliniki
|
|
N. |
ślinikiem
|
ślinikami
|
|
Ms. |
śliniku
|
ślinikach
|
|
W. |
śliniku
|
śliniki
|
|
zool.
ślimak o różnie ubarwionym, wydłużonym ciele, które nie ma muszli lub jest ona znacznie zredukowana
Wyraz używany jako składnik terminów zoologicznych, np. ślinik luzytański ; ślinik wielki .
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
inne zwierzęta lądowe
|
Prawdziwymi szkodnikami są ślimaki nagie: ślinik, pomrów i pomrowik plamisty.
źródło: NKJP: Anna Rojek: Winniczkowe żniwa, Dziennik Łódzki, 2003-05-30
|
|
Warzywa uszkodzone przez ślinika nie nadają się ani do spożycia, ani do przechowania.
źródło: NKJP: Eugeniusz Pudlis: Śliskie typy, Polityka, 2009-08-08
|
|
[...] widzę całe armie smoliście czarnych, bezmuszlowych śliników i pomrowów.
źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Coś dla ślimaka, Dziennik Polski, 2008-05-29
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.09.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN