1806,
Jerzy Samuel Bandtkie, Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
szwargot
|
szwargoty
|
|
D. |
szwargotu
|
szwargotów
|
|
C. |
szwargotowi
|
szwargotom
|
|
B. |
szwargot
|
szwargoty
|
|
N. |
szwargotem
|
szwargotami
|
|
Ms. |
szwargocie
|
szwargotach
|
|
W. |
szwargocie
|
szwargoty
|
|
niezrozumiała i niemile brzmiąca mowa w obcym języku
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata
|
Amharski szwargot. Rozumiem dwa (trzy) słowa, Bahar Dar i baza.
źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Nowy kwiat cesarza (i Pszczoły), 2007
|
|
Przy szatni posłyszał szwargot obcej mowy. Niemcy.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
|
|
Wszędzie słyszało się krzyki i szwargot Żydów, ubranych w wytłuszczone chałaty i uwijających się pomiędzy różnymi kramami.
źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
|
Data ostatniej modyfikacji: 04.12.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN