UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

transcendentalista

Chronologizacja

1822, Jan Śniadecki, Pisma rozmaite, t. 4, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. transcendentalista
transcendentaliści
ndepr
transcendentalisty
depr
D. transcendentalisty
transcendentalistów
C. transcendentaliście
transcendentalistom
B. transcendentalistę
transcendentalistów
N. transcendentalistą
transcendentalistami
Ms. transcendentaliście
transcendentalistach
W. transcendentalisto
transcendentaliści
ndepr
transcendentalisty
depr

Pochodzenie

Od: transcendentalizm

Definicja

zwolennik transcendentalizmu

Wymowa

[trãscendentalista] lub [transcendentalista]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka filozofia

Cytaty

Transcendentalista uważa, że wzorce etyczne i normy moralne mają swe źródło poza naszym gatunkiem, co najczęściej, choć nie zawsze, idzie w parze ze światopoglądem religijnym.

źródło: NKJP: Andrzej Łodyński: W klamrach ewolucji, Gazeta Wyborcza, 1998-12-11

[...] nurt ochrony środowiska naturalnego ma w tradycji północnoamerykańskiej piękną tradycję, wyznaczoną jeszcze w XIX w. przez amerykańskich transcendentalistów [...].

źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Szare pióra, czerwona skóra, Polityka, 2008-02-23

Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj