część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
studencina
|
studencini
|
ndepr |
studenciny
|
depr |
| D. |
studenciny
|
studencinów
|
|
| C. |
studencinie
|
studencinom
|
|
| B. |
studencinę
|
studencinów
|
|
| N. |
studenciną
|
studencinami
|
|
| Ms. |
studencinie
|
studencinach
|
|
| W. |
studencino
|
studencini
|
ndepr |
studenciny
|
depr |
pot.
z politowaniem o studencie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia
|
Na co narażony jest biedny studencina, który zaryzykował i wybrał życie na stancji lub w akademiku? Za wygodę trzeba płacić.
źródło: NKJP: (M): Żywot studenta, Gazeta Krakowska, 2007-03-24
|
|
- Zupełnie rozbroił mnie też pewien studencina, który kupował bilety. Zapytał: „Ile zapłacę za dwa bilety po 2 zł 10 gr?”.
źródło: NKJP: (ŁUG): Czy ma pan majtki?, Gazeta Krakowska, 2003-07-22
|
|
Fiodor Jegorow pamięta więcej, pamięta siebie, trwożliwego studencinę filozofii, który został robotnikiem w fabryce tekstylnej.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009
|
|
Razem ze swoim prezesem powinniście sami się wziąć do roboty, a nie żerować na biednych studencinach.
źródło: Internet: pracadokitu.com
|
Data ostatniej modyfikacji: 28.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN