UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

przekwit

Chronologizacja

1843, Dziennik Mód Paryskich, nr 25, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. przekwit
przekwity
D. przekwitu
przekwitów
C. przekwitowi
przekwitom
B. przekwit
przekwity
N. przekwitem
przekwitami
Ms. przekwicie
przekwitach
W. przekwicie
przekwity

Pochodzenie

Zob. kwitnąć

Definicja

książk. 
wychodzenie z użycia na skutek utraty wcześniejszej atrakcyjności

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Cytaty

Nie ulega wątpliwości, że nastąpił przekwit, ale przekwit poetyki pozytywistycznej i młodopolskiej, które naruszały architektonikę wersyfikacji narodowej.

źródło: Internet: Adam Ważyk: Mickiewicz i wersyfikacja narodowa, 1954 (books.google.pl)

Powtarzamy więc zabawy przodków, choć aranżerzy tych osobliwych dreszczyków [...] nie chcą się do tego przyznać; oni wolą cichcem zagrabić nie tyle wykwit, co przekwit pewnych kultur [...].

źródło: Internet: Miesięcznik literacki. Tom 6, 1971 (books.google.pl)

Autor ma jakieś szczególne zrozumienie i współczucie dla schyłku, przekwitu, totalnego przesilenia i bolesnej ostateczności.

źródło: Internet: Jan Musiał, ‎Violetta Wejs-Milewska: Wykorzenieni i wygnani: o twórczości Czesława Straszewicza, 2003 (books.google.pl)

Składnia

bez ograniczeń + przekwit +
(CZEGO)
Data ostatniej modyfikacji: 06.01.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj