Chronologizacja
W postaci: wagabonda
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | wagabunda |
wagabundowie |
ndepr |
wagabundy |
depr | ||
D. | wagabundy |
wagabundów |
|
C. | wagabundzie |
wagabundom |
|
B. | wagabundę |
wagabundów |
|
N. | wagabundą |
wagabundami |
|
Ms. | wagabundzie |
wagabundach |
|
W. | wagabundo |
wagabundowie |
ndepr |
wagabundy |
depr |
Pochodzenie
łac. vagabundus 'włóczący się'
z łac. vagari (vagare) 'wędrować, tułać się'
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
Cytaty
A ja jestem wagabunda. Nie potrafię usiedzieć na miejscu. źródło: NKJP: Dorota Ardziejewska: Wystawa w dniu urodzin, Dziennik Malborski, 1999-10-15 |
|
- Czy życie takiego wagabundy, z hotelu do hotelu, z miejsca na miejsce, to blask czy cień? źródło: NKJP: Ryszarda Wojciechowska: Uwodziciel się zwierza..., Wieczór Wybrzeża, 1998-05-15 |
|
Bliscy mu byli żyjący na bakier z prawem ulicznicy, włóczędzy, wagabundowie, miłujący jak on wolność, choć na swojej drodze trafiali często do ciasnej celi. źródło: Internet: kultura.wiara.pl |
|
Powód jest prozaiczny - Chatka Ornitologa w Białobrzegach, czyli baza noclegowa i turystyczna konińskich wagabundów, przechodzi gruntowny remont dachu. źródło: NKJP: Z życia Konina, Gazeta Poznańska, 2006-07-13 |