UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

świetność

1583, Koch

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: , ż

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. świetny

1. budynku

książk.

cecha czegoś, co jest tak dobre, że może być uważane za doskonałe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

synonimy:

znakomitość

	Obraz udało się przywrócić do świetności dzięki współpracy gminy z krakowską ASP. źródło: NKJP: (BAJ): Zator. Madonna wróciła, Dziennik Polski, 2008-11-24
	A przecież kiedy stawiało się taki „nowy” budynek, miało się w myśli, że stan świetności budowli nigdy nie będzie trwał wiecznie - przyjdzie kolejny pożar. źródło: NKJP: forum.historia.org.pl
	Dziś, w ósmym roku renowacji, operacja ratowania i przywracania do świetności 120-letniego kościoła pochłonęła sześć razy więcej i wiadomo, że na tym nie koniec. źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Z sympatii do jezuitów, Dziennik Łódzki, 2004-07-15
	Od lat też ksiądz proboszcz walczy o zachowanie świetności zabytków wewnątrz kościoła. Zarówno pięć ołtarzy jak i unikalna ambona i chrzcielnica zaatakowane zostały przez drewnojady. źródło: NKJP: Witold Poczajowiec: Ambona na Wielkanoc, Gazeta Poznańska, 2006-01-10
	[...] Zagórski nie jest mistrzem formy; nie popełnia wprawdzie rażących usterek, umie zachować raz obrany ton i sposób obrazowania, lecz nie stara się bardzo o świetność dykcji ani o dobór rymów [...]. źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

świetność

CZEGO

książk.

cecha czegoś, co zajmuje wyższe miejsce w hierarchii niż obiekty tego samego rodzaju i dlatego jest postrzegane jako lepsze

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

synonimy:

znakomitość

antyczna, dawna, miniona, największa, niegdysiejsza, przedwojenna, utracona świetność; świetność gospodarcza, kulturalna, polityczna
świetność miasta, stolicy, Polski, Rzymu...; dawnych czasów; kultury; rodu
świetność i upadek
blask; kres; rozkwit; czasy, lata, okres; pamiątki, pozostałości, relikty, resztki, ślady, znaki (dawnej, największej, niegdysiejszej, pierwszej, prawdziwej) świetności
powrót do (dawnej, pierwotnej) świetności
świetność minęła, skończyła się, zakończyła się, zgasła
pamiętać, wspominać (dawną, pierwotną, utraconą) świetność
zasłynąć świetnością
coś świadczy o (dawnej, przedwojennej) świetności

	Pod ścianą rzędem wiszą ornaty, ich świetność zgasła pod warstwą kurzu, ale to takie same tkaniny jak te oglądane we Francji. źródło: NKJP: (maj): (Nie)Zapomniany skarbiec, Gazeta Krakowska, 2001-08-09
	By pozostawić dowody świetności rodu, magnaci fundowali wspaniałe świątynie, traktowane najczęściej jako mauzolea rodowe. źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
	Za jego panowania Izrael zasłynął świetnością swojej stolicy oraz niebywałym przepychem dworu królewskiego. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Wizyta w sanktuariach była nie tylko doświadczeniem mistycznym, ale też wyprawą turystyczną, podczas której zwiedzano zabytki świadczące o dawnej świetności kulturalnej i politycznej Polski. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
	Okres największej świetności kuźnickiego zakładu przypadł na połowę XIX stulecia, kiedy to wyroby z tatrzańskiego żelaza sprzedawano w Krakowie, Tarnowie, Lwowie, a nawet Wiedniu i Peszcie. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995

świetność

CZEGO

Data ostatniej modyfikacji: 06.11.2017