UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

szczapa

1437, SStp
W postaci: szczepa

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

psł. *ščapa (ż) / *ščapъ (m) 'odłupany kawałek drewna'

1. drewno

kawał drewna przeznaczony do palenia w kominku, piecu bądź ognisku

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku

	Surma zamknął drzwi do holu, podrzucił szczap do kominka, podpalił. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
	Płonące szczapy drewna w kominku, do tego herbatka po góralsku, rzewne nuty góralskiej muzyki – i można jakoś tę nadchodzącą ciężką zimę przetrzymać. źródło: NKJP: Lepiej przy ogniu, Gazeta Krakowska, 2005-12-27
	Rąbanie drewna pokaźnych rozmiarów siekierą może okazać się czynnością nader niebezpieczną. Przekonała się o tym młoda kobieta, która dzieląc spory kawał drewna na szczapy, odcięła sobie palec. źródło: NKJP: (ar): Mistrzowie pierwszej pomocy, Gazeta Krakowska, 2003-04-14
	Matka prawdopodobnie gotuje obiad [...]. Coś tam miesza w garnku, coś przestawia na fajerkach, podkłada szczapy pod kuchnię, gniecie ciasto na kluski, narzekając, że wciąż te gary i gary [...]. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

pot.

wyjątkowo chuda osoba

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka wygląd

Cóż na to poradzę, że biorą mnie chude szczapy, anorektyczne nogi, wystające mostki, budzące litość piersi i niełatwo byłoby mi się ich wyrzec.

źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003

Na oko mało się zmienił. Długa szczapa, w której wszystko już konsekwentnie jest długie: nogi, ręce, nos.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Busz po polsku, 2007

Ciągle jej tłumaczę [ ...], że mężczyźni nie lubią takich szczap.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1995

Data ostatniej modyfikacji: 24.10.2016