1934,
Chwila, nr 99, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
deblistka
|
deblistki
|
|
| D. |
deblistki
|
deblistek
|
|
|
|
| C. |
deblistce
|
deblistkom
|
|
| B. |
deblistkę
|
deblistki
|
|
| N. |
deblistką
|
deblistkami
|
|
| Ms. |
deblistce
|
deblistkach
|
|
| W. |
deblistko
|
deblistki
|
|
sport.
zawodniczka, która tworzy duet z inną zawodniczką lub innym zawodnikiem i wspólnie walczy z przeciwnikami w rozgrywce sportowej
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
osoby i organizacje związane ze sportem
- najlepsza, pierwsza, skuteczna, wybitna deblistka
|
Czeska tenisistka jest również skuteczną deblistką. Do lutego 2006 wygrała pięć turniejów, w dziesięciu była w finale.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Szwajcarka Martina Hingis i Rosjanka Anna Kurnikowa wygrały rywalizację deblistek.
źródło: NKJP: (mm): Finały w Australian Open, Express Ilustrowany, 2002-01-26
|
Data ostatniej modyfikacji: 12.02.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN