UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

alarmista

Chronologizacja

1795, Gazeta Warszawska, nr 28, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. alarmista
alarmiści
ndepr
alarmisty
depr
D. alarmisty
alarmistów
C. alarmiście
alarmistom
B. alarmistę
alarmistów
N. alarmistą
alarmistami
Ms. alarmiście
alarmistach
W. alarmisto
alarmiści
ndepr
alarmisty
depr

Pochodzenie

ang. alarmiste

fr. alarmiste

niem. Alarmist

Od: alarm

Definicja

przest. 
osoba, która zwraca uwagę na jakieś niebezpieczne lub negatywnie oceniane zjawisko, wywołując w odbiorcach uczucie niepokoju lub grozy

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

Cytaty

Od dawna postępowanie rządu [...] nie odpowiada rekomendacji doradców, takich jak Richard Park, który ostrzegał przed doraźnym zagrożeniem ze strony Al-Kaidy. Waszyngton uznał Parka za przesadnego alarmistę.

źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Boję się ryzyka, Polityka, 2009-01-10

[...] zdaniem alarmistów zmiana klimatu jest czymś niezwykle niebezpiecznym, niezwykle złym [...].

źródło: NKJP: Internet

Wyznawcy czarnej wersji globalizacji, zdecydowanie akcentujący zagrożenia, a nie szanse, znajdują jednak znacznie szerszy posłuch. A kto, zdaniem alarmistów, może zapobiec nieszczęściu? Naturalnie mądra władza.

źródło: NKJP: Janusz Jankowiak: Koniec wieku, Gazeta Wyborcza, 1997-10-30

Data ostatniej modyfikacji: 02.03.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj