1904,
Kraj. Tygodnik polityczno-społeczny, nr 37, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
degenerat
|
degeneraci
|
ndepr |
degeneraty
|
depr |
| D. |
degenerata
|
degeneratów
|
|
| C. |
degeneratowi
|
degeneratom
|
|
| B. |
degenerata
|
degeneratów
|
|
| N. |
degeneratem
|
degeneratami
|
|
| Ms. |
degeneracie
|
degeneratach
|
|
| W. |
degeneracie
|
degeneraci
|
ndepr |
degeneraty
|
depr |
książk.
osoba, która nie przestrzega norm moralnych i społecznych
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
- degenerat i zboczeniec, degenerat i zwyrodnialec
|
To degenerat i wariat, ten morderca, zabija kobiety i pastwi się nad zwłokami.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Nikczemne historie, 2009
|
|
Wszyscy uważają nas tylko za łobuzów i degeneratów, a nikt nie może pojąć, że narkomania to po prostu straszliwa choroba.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
|
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN