UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bałamutka

Chronologizacja

1764, Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bałamutka
bałamutki
D. bałamutki
bałamutek
C. bałamutce
bałamutkom
B. bałamutkę
bałamutki
N. bałamutką
bałamutkami
Ms. bałamutce
bałamutkach
W. bałamutko
bałamutki

Pochodzenie

Zob. bałamut

Definicja

książk. 
kobieta uwodząca mężczyznę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Cytaty

Ponoć w figlarnych zalecankach młodych bałamutek było tyle ujmującego dowcipu i uroku, że nie tylko zapadały w serce wszystkim Francuzom, ale rozczulały także niejedną Francuzkę, zapędzoną dziwnym przypadkiem w te ustronia.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dzikie banany, 1960

Do nóg jej znów pada i rzecze: rozkazuj, a szczerze mów i nic się nie lękaj, jakim sposobem mam cię upewnić o swej stałości. A babka, bałamutka, że wprost go przepędzić nie śmiała, oczyma strzyże i rzecze: ja jestem niewiasta słaba, śmiertelna, gdzie mnie do was?

źródło: NKJP: Internet

Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj