Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | dekadencja |
dekadencje |
|
D. | dekadencji |
dekadencji |
neut |
dekadencyj |
char | ||
C. | dekadencji |
dekadencjom |
|
B. | dekadencję |
dekadencje |
|
N. | dekadencją |
dekadencjami |
|
Ms. | dekadencji |
dekadencjach |
|
W. | dekadencjo |
dekadencje |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
fr. decadence 'chylenie się ku upadkowi; upadek; dekadencja'
z łac. śred. decadentia 'odpadnięcie; odstąpienie; zmamienie'
1. społeczeństwa
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Relacje znaczeniowe
synonimy: | dekadentyzm |
Połączenia
- dekadencja Europy, społeczeństwa
Cytaty
Katastrofalny początek prowadzić może jedynie do katastrofalnego końca. Kłopot w tym, że mało kto dostrzega symptomy dekadencji. źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009 |
|
Do Anglików czy Francuzów odnosimy się z pobłażliwym lekceważeniem, a na łamach prasy emigracyjnej pełno jest artykułów, które opiewają upadek i dekadencję europejskiego Zachodu. źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997 |
|
Tu nawet praca - nie tylko płaca - stawała się źródłem poczucia bezsensu, dekadencji, frustracji, bo wszystko się rozwalało, starzało, cofało wobec świata. źródło: NKJP: Michnik Adam, Tischner Józef, Żakowski Jacek: Między Panem a Plebanem, 1995 |
Składnia
![]() |
+ | dekadencja | + |
(KOGO)
|
2. młodopolska
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka filozofia
Relacje znaczeniowe
synonimy: | dekadentyzm |
Cytaty
Ich poezja była już zupełnie inna, wyzbyta romantycznego sentymentalizmu, przepełniona młodopolskim symbolizmem i dekadencją. źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga Opowieści z pobocza drogi, 2010 |