zdławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zlikwidować lub zahamować jakieś działania lub procesy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

stłumić
zdusić

zdławić bunt, demonstrację, manifestację, opozycję, opór, powstanie, protest, rebelię, ruch narodowowyzwoleńczy, ruchy wolnościowe, strajk, wolność; gospodarkę, import, inflację, przedsiębiorczość
zdławić przemocą, siłą
zdławić w zarodku
zdławić bezlitośnie, brutalnie, okrutnie, zbrojnie
próbować, usiłować, nie zdołać zdławić

	Rząd carski po chwilowym zdławieniu rewolucji główną uwagę w polityce zagranicznej zwrócił na Bałkany i Bliski Wschód. źródło: KWSJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
	Naszą świadomość w 1970 roku określała pamięć o zdławionym powstaniu robotników poznańskich. źródło: KWSJP: Waldemar Kuczyński: Droga do stoczni gdańskiej, Aneks, 1983, nr 31
	Interwencja prowadziła - co było oczywiste także dla Gomułki - nie tylko do zdławienia wolności w Czechosłowacji, ale także zwężenia ram wolności w innych krajach bloku, także w Polsce. źródło: KWSJP: Andrzej Friszke: Autonomiczna część Imperium, Tygodnik Powszechny, 1994, nr 47
	Produkcję sprzętu turystycznego zdławił import. źródło: KWSJP: Krzysztof Olejnik; Monika Donke: Klub odlbojów Z czego żyją byli sportowcy?, Wprost, 1999, nr 28
	Jedyna w XVIII wieku próba swobodnego wyrażenia woli większości, czyli elekcja Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku, została zdławiona przemocą. źródło: KWSJP: Jarema Maciszewski: Szlachta polska i jej państwo, 1986

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdławiłem +(e)m zdławił	zdławiłam +(e)m zdławiła	zdławiłom +(e)m zdławiło	zdławiliśmy +(e)śmy zdławili	zdławiłyśmy +(e)śmy zdławiły
2 os.	zdławiłeś +(e)ś zdławił	zdławiłaś +(e)ś zdławiła	zdławiłoś +(e)ś zdławiło	zdławiliście +(e)ście zdławili	zdławiłyście +(e)ście zdławiły
3 os.	zdławił	zdławiła	zdławiło	zdławili	zdławiły

bezosobnik: zdławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdławmy
2 os.	zdław	zdławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdławiłbym bym zdławił	zdławiłabym bym zdławiła	zdławiłobym bym zdławiło	zdławilibyśmy byśmy zdławili	zdławiłybyśmy byśmy zdławiły
2 os.	zdławiłbyś byś zdławił	zdławiłabyś byś zdławiła	zdławiłobyś byś zdławiło	zdławilibyście byście zdławili	zdławiłybyście byście zdławiły
3 os.	zdławiłby by zdławił	zdławiłaby by zdławiła	zdławiłoby by zdławiło	zdławiliby by zdławili	zdławiłyby by zdławiły

bezosobnik: zdławiono by

bezokolicznik: zdławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdławiwszy

gerundium: zdławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdławiony

odpowiednik aspektowy: dławić

+

zdławić

+

CO

Zob. dławić