-
1.
jęz. czas wypowiadania danej głoski lub sylaby, który ją odróżnia od innej, wpływając na znaczenie zawierających ją wyrazów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- iloczas samogłosek
-
Przyjrzymy się ich właściwościom, zarówno artykulacyjnym, jak i prozodycznym, ze szczególnym uwzględnieniem tych cech, które w procesie dydaktycznym mogą sprawić uczącym się najwięcej problemów. Na plan pierwszy wysuwa się tu oczywiście iloczas samogłosek, czyli znacząca długość ich trwania w procesie mowy.
źródło: Adam Klawczyński: Dydaktyka japońskich głosek „i” oraz „u”, Języki Obce w Szkole, 2014-04 (jows.pl)
Przez długi czas takim słownikiem podającym i długie, i krótkie iloczasy był wymieniony już „Słownik łacińsko-polski” w opracowaniu K. Kumanieckiego; następne generacje słowników zrezygnowały jednak z podawania iloczasów krótkich.
źródło: Krystyna Woś: Czy i jak stosować znaki iloczasu w podręcznikach do nauki języka łacińskiego?, Collectanea Philologica, 2009 (bazhum.muzhp.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. iloczas
iloczasy
D. iloczasu
iloczasów
C. iloczasowi
iloczasom
B. iloczas
iloczasy
N. iloczasem
iloczasami
Ms. iloczasie
iloczasach
W. iloczasie
iloczasy
-
+ iloczas + (CZEGO)