-
2.
książk. pejorat. napuszony i sztuczny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Może jest to też kwestia nieco nużącego, deklamatorskiego tonu, jakim się je wypowiada - aktorzy zdają się wkładać zbyt dużo energii w urozmaicenie brzmienia zdań, pozbawiając je zarazem głębi.
źródło: Internet: e-teatr.pl
Takie aktorstwo „usztywnia, zmusza do przybierania sztucznych póz (...) przymusza do aktorstwa pełnego przesady i afektacji, krzykliwego w przesadnym geście, deklamatorskiego i emfatycznego”.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. deklamatorski
deklamatorski
deklamatorski
deklamatorskie
deklamatorska
D. deklamatorskiego
deklamatorskiego
deklamatorskiego
deklamatorskiego
deklamatorskiej
C. deklamatorskiemu
deklamatorskiemu
deklamatorskiemu
deklamatorskiemu
deklamatorskiej
B. deklamatorskiego
deklamatorskiego
deklamatorski
deklamatorskie
deklamatorską
N. deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorską
Ms. deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskiej
W. deklamatorski
deklamatorski
deklamatorski
deklamatorskie
deklamatorska
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. deklamatorscy
deklamatorscy
deklamatorskie
deklamatorskie
D. deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskich
C. deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
deklamatorskim
B. deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskie
N. deklamatorskimi
deklamatorskimi
deklamatorskimi
deklamatorskimi
Ms. deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskich
deklamatorskich
W. deklamatorscy
deklamatorscy
deklamatorskie
deklamatorskie
-