dzierżyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

trzymać w rękach

wyraz używany z różnym nacechowaniem stylistycznym, np. podniosłym lub żartobliwym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

dzierżyć bat, lejce, miecz, pastorał, pochodnię, sztandar, transparent; wiosło; broń, dzidę, włócznię
dzierżyć w dłoni, w dłoniach, w ręku, w rękach
dzierżyć coś dumnie; mocno, wysoko

	Marek powiedział, że coś mi pokaże, i zniknął. Wrócił po kilku minutach, dzierżąc w dłoni jakiś wymiętoszony brulion. Rzucił go tryumfalnie na stół. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998
	Admirał, nie fatygując służącej, potoczył się radośnie w stronę stołowego kredensu, skąd wrócił dzierżąc w prawicy armeński koniak, a w lewicy dobrą francuską brandy, źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008
	Klucznik zapalił od dzierżonej w dłoni pochodni trzy łuczywa tkwiące na ścianach w metalowych uchwytach źródło: NKJP: Witold Jabłoński, Ogród miłości, 2006
	Następnego zawodnika dzielnie wspierała towarzysząca mu kobieta. On dzierżył lejce, ona ponaglała konia biczem. źródło: NKJP: Parada Gazdowska, Tygodnik Podhalański nr 4, 1997
	W komunikacie zachwalającym kosmetyki [...] występuje modelka, która dumnie dzierży flagę z napisem „Uwielbiam technologię”. źródło: NKJP: Piotr Żabicki: Technologiczna codzienność. Internet--bank--telewizja, 2017 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dzierżyłem +(e)m dzierżył	dzierżyłam +(e)m dzierżyła	dzierżyłom +(e)m dzierżyło	dzierżyliśmy +(e)śmy dzierżyli	dzierżyłyśmy +(e)śmy dzierżyły
2 os.	dzierżyłeś +(e)ś dzierżył	dzierżyłaś +(e)ś dzierżyła	dzierżyłoś +(e)ś dzierżyło	dzierżyliście +(e)ście dzierżyli	dzierżyłyście +(e)ście dzierżyły
3 os.	dzierżył	dzierżyła	dzierżyło	dzierżyli	dzierżyły

bezosobnik: dzierżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dzierżył będę dzierżyć	będę dzierżyła będę dzierżyć	będę dzierżyło będę dzierżyć	będziemy dzierżyli będziemy dzierżyć	będziemy dzierżyły będziemy dzierżyć
2 os.	będziesz dzierżył będziesz dzierżyć	będziesz dzierżyła będziesz dzierżyć	będziesz dzierżyło będziesz dzierżyć	będziecie dzierżyli będziecie dzierżyć	będziecie dzierżyły będziecie dzierżyć
3 os.	będzie dzierżył będzie dzierżyć	będzie dzierżyła będzie dzierżyć	będzie dzierżyło będzie dzierżyć	będą dzierżyli będą dzierżyć	będą dzierżyły będą dzierżyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dzierżmy
2 os.	dzierż	dzierżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dzierżyłbym bym dzierżył	dzierżyłabym bym dzierżyła	dzierżyłobym bym dzierżyło	dzierżylibyśmy byśmy dzierżyli	dzierżyłybyśmy byśmy dzierżyły
2 os.	dzierżyłbyś byś dzierżył	dzierżyłabyś byś dzierżyła	dzierżyłobyś byś dzierżyło	dzierżylibyście byście dzierżyli	dzierżyłybyście byście dzierżyły
3 os.	dzierżyłby by dzierżył	dzierżyłaby by dzierżyła	dzierżyłoby by dzierżyło	dzierżyliby by dzierżyli	dzierżyłyby by dzierżyły

bezosobnik: dzierżono by

bezokolicznik: dzierżyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: dzierżąc

gerundium: dzierżenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: dzierżący

imiesłów przymiotnikowy bierny: dzierżony

+

dzierżyć

+

CO + (w CZYM)

psł. *dŕ̥žati