-
1.
grupa osób towarzyszących komuś ważnemu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- orszak arcybiskupi, cesarski, królewski, książęcy, papieski; wspaniały; tryumfalny, zwycięski; liczny, tłumny; zbrojny
- orszak arcybiskupa, cesarza, króla, królowej, księcia, księżnej, papieża; dworzan, panien
- muzykanci, trębacze z orszaku
- orszak dąży, rusza dokądś; nadciąga skądś, posuwa się za kimś dokądś
- towarzyszyć orszakowi
- tworzyć orszak
- należeć do orszaku
- spotkać się z orszakiem
-
Nad rzeczką Oleśniczką, wijącą się wśród czarnych olszowych łęgów, kęp białych brzóz i zieloniutkich łąk, na wzniesieniu, z którego widać było strzechy i dymy wsi Borowa, książęcy orszak zrobił dłuższy postój.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Król przy pomocy marszałka koronnego ubierał się w strój koronacyjny, podobny do liturgicznych szat biskupich i podkreślający sakralność monarchy. Następnie orszak królewski opuszczał pałac i przy wtórze dzwonów udawał się do katedry.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2005
[...] została przyjęta zasada, iż za przygotowania liturgiczne płaci Kościół katolicki w Polsce, a koszty związane z zapewnieniem bezpieczeństwa i przejazdów Papieża wraz z orszakiem pokrywa strona rządowa.
źródło: NKJP: Wizyta Papieża, Gazeta Wyborcza, 1997-03-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. orszak
orszaki
D. orszaku
orszaków
C. orszakowi
orszakom
B. orszak
orszaki
N. orszakiem
orszakami
Ms. orszaku
orszakach
W. orszaku
orszaki
-
+ orszak + KOGO+ orszak + JAKI -
może węg. ország 'kraj, państwo'