-
2.
przest. kobieta, która popełniła jakieś przestępstwo lub wykroczenie -
[delikfentka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
hiperonimy: sprawczyni
-
- aresztować, zatrzymać delikwentkę
-
Właśnie nadeszło pismo z Aresztu Śledczego w Lesznie, tam znalazło się wolne miejsce, a wierzyciel wpłacił na konto aresztu 126 złotych za miesięczne utrzymanie delikwentki.
źródło: NKJP: Kazimierz Brzezicki: Zły jak komornik, Polska Głos Wielkopolski, 2006-01-12
44–letnią mieszkankę miasta zatrzymali policjanci. Kobieta rzuciła się na nich. Delikwentka trafiła do policyjnej izby zatrzymań.
źródło: NKJP: (TAJ): Kronika policyjna, Gazeta Krakowska, 2007-05-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. delikwentka
delikwentki
D. delikwentki
delikwentek
C. delikwentce
delikwentkom
B. delikwentkę
delikwentki
N. delikwentką
delikwentkami
Ms. delikwentce
delikwentkach
W. delikwentko
delikwentki
-