-
1.
taki, który może posługiwać się prawą lub lewą ręką podczas pisania, jedzenia i innych czynności -
Używane często w znaczeniu 'człowiek oburęczny'.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
sprawność i wydolność organizmu -
synonimy: dwuręczny
-
- oburęczna zawodniczka; oburęczne dziecko
-
Ponieważ jest oburęczną zawodniczką, grała na prawym i lewym skrzydle.
źródło: NKJP: Pozbawiły je szans, Dziennik Polski, 2003-02-24
Dzieci oburęczne, posługujące się raz jedną, raz drugą ręką, często żadną nie wykonują niczego dobrze.
źródło: NKJP: Paweł Walewski: Odwrócony świat, Polityka, 2003-05-10
W dzieciństwie źle mu złożono złamany palec wskazujący u prawej ręki [...]. W robocie to nie przeszkadzało, Bronek był oburęczny.
źródło: NKJP: Aleksander Kropiwnicki: Zajezdnia Londyn, 2007
Czytałam, że oburęczni nie mają podzielności uwagi.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. oburęczny
oburęczny
oburęczny
oburęczne
oburęczna
D. oburęcznego
oburęcznego
oburęcznego
oburęcznego
oburęcznej
C. oburęcznemu
oburęcznemu
oburęcznemu
oburęcznemu
oburęcznej
B. oburęcznego
oburęcznego
oburęczny
oburęczne
oburęczną
N. oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
oburęczną
Ms. oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
oburęcznej
W. oburęczny
oburęczny
oburęczny
oburęczne
oburęczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. oburęczni
oburęczni
oburęczne
oburęczne
D. oburęcznych
oburęcznych
oburęcznych
oburęcznych
C. oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
oburęcznym
B. oburęcznych
oburęcznych
oburęcznych
oburęczne
N. oburęcznymi
oburęcznymi
oburęcznymi
oburęcznymi
Ms. oburęcznych
oburęcznych
oburęcznych
oburęcznych
W. oburęczni
oburęczni
oburęczne
oburęczne
-
Zob. też: