żeniaczka
-
pot. zawarcie małżeństwa
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- kandydat do żeniaczki
- śpieszyć się, szykować się, zabierać się do żeniaczki
- myśleć o żeniaczce
-
Kawaler, który, jak to się mówi, ma nóż na gardle, chciałby przed żeniaczką sobie pofolgować...
źródło: NKJP: Izabela Jarosz: Pożegnanie z wolnością, Trybuna Śląska, 2002-02-22
Młodzież po wojnie śpieszyła się do żeniaczki i zakładania rodziny, nie tak jak teraz [...].
źródło: NKJP: Halina Cywińska: Z uśmiechem żyje się łatwiej, Express Ilustrowany, 2003-01-17
Andrzej Pyziak, wójt gminy Rudniki, sięga do statystyk i ze zdumienia przeciera oczy, bo choć zna powszechne narzekania na brak kandydatek do żeniaczki, z zestawienia wynika, że kobiet jest w gminie więcej niż mężczyzn.
źródło: NKJP: Bogdan Wasztyl: Życie bez kobiet, Dziennik Polski, 2005-04-30
– Oj, staruszka lubiła pożartować. Nieraz za szyję złapała i do piersi przytuliła. Ale w zasadzie, to jaka z niej była staruszka, skoro o żeniaczce jeszcze myślała? – wspomina 55–letni dziś Marian. – To właśnie mnie za męża chciała.
źródło: NKJP: Anna Paluch: Spowiedź księdza, Trybuna Śląska, 2003-04-11
Siostrzeniec Eyquem miał lat blisko czterdzieści osiem, kiedy zdecydował się wreszcie na żeniaczkę - ale za to bogatą: panna Isabeau de Ferraignes była podobno najposażniejszą partią w mieście.
źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. żeniaczka
żeniaczki
D. żeniaczki
żeniaczek
C. żeniaczce
żeniaczkom
B. żeniaczkę
żeniaczki
N. żeniaczką
żeniaczkami
Ms. żeniaczce
żeniaczkach
W. żeniaczko
żeniaczki
-
Od: żenić (się); zob. żona