gmerać się

  • przest.  poruszać się powoli, a często też wykonując ruchy bez jakiegoś określonego celu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

  • Pełno tu było skorup potłuczonego naczynia, kawałków mebli, książek szemrzących żałośnie podartymi stronicami. Wielu żołnierzy gmerało się wśród tego chłamu, przebranego już niejednokrotnie przez wcześniejszych poszukiwaczy.

    źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955

    Cicho było na podwóreczku, tylko pod murem leżały sczerniałe trupy. Po chwili wydało mi się, że w jakimś oknie coś się jakby rusza. Przyjrzałem się bliżej - ani chybi szkop się gmerze za framugą.

    źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

    Sięgnął po ostatni łyk wystygłej kawy, ale w gęstym szlamie na dnie filiżanki gmerały się dwie na wpół utopione muchy.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gmeram się
    gmerzę się
    gmerzemy się
    gmeramy się
    2 os. gmerzesz się
    gmerasz się
    gmeracie się
    gmerzecie się
    3 os. gmera się
    gmerze się
    gmerają się
    gmerzą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gmerałem się
    +(e)m się gmerał
    gmerałam się
    +(e)m się gmerała
    gmerałom się
    +(e)m się gmerało
    gmeraliśmy się
    +(e)śmy się gmerali
    gmerałyśmy się
    +(e)śmy się gmerały
    2 os. gmerałeś się
    +(e)ś się gmerał
    gmerałaś się
    +(e)ś się gmerała
    gmerałoś się
    +(e)ś się gmerało
    gmeraliście się
    +(e)ście się gmerali
    gmerałyście się
    +(e)ście się gmerały
    3 os. gmerał się
    gmerała się
    gmerało się
    gmerali się
    gmerały się

    bezosobnik: gmerano się

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę się gmerał
    będę się gmerać
    będę się gmerała
    będę się gmerać
    będę się gmerało
    będę się gmerać
    będziemy się gmerali
    będziemy się gmerać
    będziemy się gmerały
    będziemy się gmerać
    2 os. będziesz się gmerał
    będziesz się gmerać
    będziesz się gmerała
    będziesz się gmerać
    będziesz się gmerało
    będziesz się gmerać
    będziecie się gmerali
    będziecie się gmerać
    będziecie się gmerały
    będziecie się gmerać
    3 os. będzie się gmerał
    będzie się gmerać
    będzie się gmerała
    będzie się gmerać
    będzie się gmerało
    będzie się gmerać
    będą się gmerali
    będą się gmerać
    będą się gmerały
    będą się gmerać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. gmerajmy się
    gmerzmy się
    2 os. gmerz się
    gmeraj się
    gmerzcie się
    gmerajcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. gmerałbym się
    bym się gmerał
    gmerałabym się
    bym się gmerała
    gmerałobym się
    bym się gmerało
    gmeralibyśmy się
    byśmy się gmerali
    gmerałybyśmy się
    byśmy się gmerały
    2 os. gmerałbyś się
    byś się gmerał
    gmerałabyś się
    byś się gmerała
    gmerałobyś się
    byś się gmerało
    gmeralibyście się
    byście się gmerali
    gmerałybyście się
    byście się gmerały
    3 os. gmerałby się
    by się gmerał
    gmerałaby się
    by się gmerała
    gmerałoby się
    by się gmerało
    gmeraliby się
    by się gmerali
    gmerałyby się
    by się gmerały

    bezosobnik: gmerano by się

    bezokolicznik: gmerać się

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    gmerząc się
    gmerając się

    gerundium: gmeranie się

    imiesłów przymiotnikowy czynny: gmerzący się

  • Zob. gmerać

CHRONOLOGIZACJA:
1823, Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, Słownik niemiecko-polski, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2021