-
1.a
w dawnej Polsce: sposób dziedziczenia, zgodnie z którym cały majątek zmarłego przechodzi na najstarszego syna lub na innego najbliższego członka rodziny -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- zasada majoratu
-
Ustanowienie majoratu oznaczało, że [...] ziemia pszczyńska nie mogła być dzielona, lecz podlegała specjalnemu prawu dziedziczenia w linii męskiej.
źródło: NKJP: Internet
Do dziedziczenia ziemi uprawnieni byli z reguły mężczyźni: najstarsi synowie (zasada majoratu) lub najmłodsi (zasada minoratu) - ale wtedy ciążył na nich obowiązek spłacenia reszty rodzeństwa.
źródło: NKJP: Izabella Bukraba-Rylska: Socjologia wsi polskiej, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. majorat
majoraty
D. majoratu
majoratów
C. majoratowi
majoratom
B. majorat
majoraty
N. majoratem
majoratami
Ms. majoracie
majoratach
W. majoracie
majoraty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
p.-łac. maioratus 'wyższość'
z łac. maior 'większy; starszy'
-
Zob. też: