bełtać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. powodować, że ktoś czuje się zdezorientowany i nie umie właściwie ocenić sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

bełtać w głowie

Podszedł bliżej i nacisnąwszy na głowę maciejówkę, podał synowi wiadro z wapnem. - Ty mnie w głowie nie bełtaj i przestań się tak modlić do niej oczami, bo wszystko, co po tamtej stronie płota, to twój wróg.

źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967

Donieck jest wściekły, że Juszczenko ukradł ich ukochany kolor. Podobno zeszłotygodniowy mecz z drużyną z Łucka przeniesiono do Odessy, żeby nie bełtać w głowach widzom: Donieck nie przyłącza się do pomarańczowej rewolucji.

źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Na wschodzie bez zmian, Polityka nr 2482, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	bełcę bełczę bełtam	bełcemy bełczemy bełtamy
2 os.	bełcesz bełczesz bełtasz	bełcecie bełczecie bełtacie
3 os.	bełce bełcze bełta	bełcą bełczą bełtają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bełtałem +(e)m bełtał	bełtałam +(e)m bełtała	bełtałom +(e)m bełtało	bełtaliśmy +(e)śmy bełtali	bełtałyśmy +(e)śmy bełtały
2 os.	bełtałeś +(e)ś bełtał	bełtałaś +(e)ś bełtała	bełtałoś +(e)ś bełtało	bełtaliście +(e)ście bełtali	bełtałyście +(e)ście bełtały
3 os.	bełtał	bełtała	bełtało	bełtali	bełtały

bezosobnik: bełtano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bełtał będę bełtać	będę bełtała będę bełtać	będę bełtało będę bełtać	będziemy bełtali będziemy bełtać	będziemy bełtały będziemy bełtać
2 os.	będziesz bełtał będziesz bełtać	będziesz bełtała będziesz bełtać	będziesz bełtało będziesz bełtać	będziecie bełtali będziecie bełtać	będziecie bełtały będziecie bełtać
3 os.	będzie bełtał będzie bełtać	będzie bełtała będzie bełtać	będzie bełtało będzie bełtać	będą bełtali będą bełtać	będą bełtały będą bełtać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bełczmy bełtajmy
2 os.	bełcz bełtaj	bełczcie bełtajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bełtałbym bym bełtał	bełtałabym bym bełtała	bełtałobym bym bełtało	bełtalibyśmy byśmy bełtali	bełtałybyśmy byśmy bełtały
2 os.	bełtałbyś byś bełtał	bełtałabyś byś bełtała	bełtałobyś byś bełtało	bełtalibyście byście bełtali	bełtałybyście byście bełtały
3 os.	bełtałby by bełtał	bełtałaby by bełtała	bełtałoby by bełtało	bełtaliby by bełtali	bełtałyby by bełtały

bezosobnik: bełtano by

bezokolicznik: bełtać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

bełcąc
bełcząc
bełtając

gerundium: bełtanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	bełtanie	bełtania
D.	bełtania	bełtań
C.	bełtaniu	bełtaniom
B.	bełtanie	bełtania
N.	bełtaniem	bełtaniami
Ms.	bełtaniu	bełtaniach
W.	bełtanie	bełtania

imiesłów przymiotnikowy czynny: bełcący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	bełcący bełczący bełtający	bełcący bełczący bełtający	bełcący bełczący bełtający	bełcące bełczące bełtające	bełcąca bełcząca bełtająca
D.	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcącej bełczącej bełtającej
C.	bełcącemu bełczącemu bełtającemu	bełcącemu bełczącemu bełtającemu	bełcącemu bełczącemu bełtającemu	bełcącemu bełczącemu bełtającemu	bełcącej bełczącej bełtającej
B.	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcącego bełczącego bełtającego	bełcący bełczący bełtający	bełcące bełczące bełtające	bełcącą bełczącą bełtającą
N.	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącą bełczącą bełtającą
Ms.	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącej bełczącej bełtającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	bełcący bełczący bełtający	bełcący bełczący bełtający	bełcące bełczące bełtające	bełcące bełczące bełtające
D.	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających
C.	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym	bełcącym bełczącym bełtającym
B.	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcące bełczące bełtające
N.	bełcącymi bełczącymi bełtającymi	bełcącymi bełczącymi bełtającymi	bełcącymi bełczącymi bełtającymi	bełcącymi bełczącymi bełtającymi
Ms.	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających	bełcących bełczących bełtających

Składnia

+

bełtać

+

KOMU + (w CZYM)

Pochodzenie

psł. dial. *bl̥tati 'mącić, mieszać ciecz; pluskać, uderzać po wodzie'