-
2.a
cecha kogoś, kto z powodu ciągłego uczucia lęku nie potrafi przeciwstawić się innym albo nie chce odpowiadać za swoje działania -
Współcześnie używane głównie w kontekstach związanych z religią.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Poznanie przez sumienie prawdy i wprowadzenie jej potem w czyn wymaga hartu i odwagi, a może nawet i prowadzenia jakiejś gry ze sobą samym, aby uchronić się przed lenistwem, lękiem czy małodusznością.
źródło: Znak, 1996 (books.google.pl)
[...] wyparł się tego, że jest Polakiem. Moja matka starała się usprawiedliwić jego małoduszność [...].
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Postulując przezwyciężenie małoduszności, mówił młodym o potrzebie walki z lękiem przed myślą, wolą, sercem i ciałem.
źródło: Alina Rynio: Wychowanie młodzieży w nauczaniu kardynała Stefana Wyszyńskiego, 1995 (books.google.pl)
[...] ujemnie oceniana jest w świecie Trylogii postawa [...] oportunizmu, lękliwej małoduszności: przejawia ją, na przykład, wojewoda kijowski Janusz Tyszkiewicz, gdy w obliczu nadciągających wojsk Krzywonosa pragnie porzucić armię Jeremiego.
źródło: Lech Ludorowski: O postawie epickiej w trylogii Henryka Sienkiewicza, 1970 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. małoduszność
małoduszności
D. małoduszności
małoduszności
C. małoduszności
małodusznościom
B. małoduszność
małoduszności
N. małodusznością
małodusznościami
Ms. małoduszności
małodusznościach
W. małoduszności
małoduszności
Inne uwagi
Zwykle lp