-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
-
|
Wnet sierżant zasępił się jednak na twarzy. Wszystko oddychało krasą letniego popołudnia, świergoliło, bzykało, snuło pajęczyną; on jeden miał w sercu lodową grudę.
źródło: NKJP: Robert Urbański; Jacek Kondracki, Operacja „Dunaj”, 2009
|
|
Na takie dictum Anusia milkła, było jej jednak coraz ciężej. Znieczulenie wywołane osłabieniem i chorobą mijało, otaczający świat wołał na nią swoją krasą, bardziej niż kiedykolwiek zdawał się ponętny i ukochany.
źródło: NKJP: Zofia Kosak: Błogosławiona wina, 1953
|
|
[...] stały wciąż jeszcze w pełni czerwonego kwiecia, urzekające kłęby ogniste. Chociażby spostrzegało się je sto razy, zawsze niezmiennie, nieznużenie przejmowały do głębi. Była to chyba najwyższa ekstaza tropikalnej bujności, a zarazem lunatyczna niemal orgia wdzięku i krasy.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
krasa
|
krasy
|
|
D. |
krasy
|
kras
|
|
|
|
C. |
krasie
|
krasom
|
|
B. |
krasę
|
krasy
|
|
N. |
krasą
|
krasami
|
|
Ms. |
krasie
|
krasach
|
|
W. |
kraso
|
krasy
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w.,
SStp
Data ostatniej modyfikacji: 18.07.2020