wielkoduszność
-
książk. cecha kogoś, kto odznacza się ważnymi zaletami duchowymi: jest szlachetny, wspaniałomyślny i odważny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
antonimy: małoduszność
-
- wspaniałomyślność i wielkoduszność
- brak; dowód, gest wielkoduszności
- okazać wielkoduszność
- wykazać się wielkodusznością
- zdobyć się na wielkoduszność
- świadczyć o wielkoduszności
-
Sąd okazał wielkoduszność. Pani Maria otrzymała prawo do lokalu socjalnego.
źródło: NKJP: Paulina Zaręba: Życie z wypowiedzeniem, Dziennik Polski, 2008-09-10
Znikome straty wśród ludności cywilnej po stronie niemieckiej w czasie wysiedleń świadczyły o wielkoduszności Polaków.
źródło: NKJP: Internet
Choć pod Platejami nie odznaczył się jako wielki taktyk, dał w trakcie bitwy i tuż po niej dowody opanowania i wielkoduszności.
źródło: NKJP: Jan Długosz: Ambicja ukarana, Polityka, 2006-07-22
Omurtag nie wykazał się wielkodusznością godną władcy i z pewnością zasłużył na miano prześladowcy chrześcijan.
źródło: NKJP: Mirosław J. Leszka: Wizerunek władców pierwszego państwa bułgarskiego w bizantyńskich źródłach pisanych VIII-I połowa XII w., 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wielkoduszność
wielkoduszności
D. wielkoduszności
wielkoduszności
C. wielkoduszności
wielkodusznościom
B. wielkoduszność
wielkoduszności
N. wielkodusznością
wielkodusznościami
Ms. wielkoduszności
wielkodusznościach
W. wielkoduszności
wielkoduszności
Inne uwagi
Zwykle lp