-
1.
najniżej położona ścianka niewielkiego przedmiotu, w normalnym położeniu tego przedmiotu stykająca się z podłożem, na którym on się znajduje -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
hiperonimy: dno
-
- denko butelki, szklanki
- denko od butelki
-
- Proszę bardzo - Toskani wyciągnął papierosy w stronę Eliasza, pstrykając w denko pudełka.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
Na torach znalazłem butelkę po piwie. Później, w trawie - drugą, po wódce, z odbitym denkiem.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Miasto szklanych słoni, 2010
- Będzie obiad? Przydybał Wiolettę przy piecu. - Nie jestem głodna. - To co robisz? - Oglądam garnki. Poodrywała nalepki z denek, zostawiając jedną na tym najmniejszym.
źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008
I spojrzał na mnie zza dwóch szkieł jak denka od musztardówek...
źródło: NKJP: Wojciech Stamm: Czarna matka, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. denko
denka
D. denka
denek
C. denku
denkom
B. denko
denka
N. denkiem
denkami
Ms. denku
denkach
W. denko
denka
-
+ denko + (CZEGO)+ denko + (od CZEGO) -