-
2.
książk. proces, w którym z powodu czynników wewnętrznych coś przestaje istnieć w dotychczasowej formie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- implozja systemu
-
Emigrant Cesarskiej Wysokości Aleksy Borysewicz Jordan po raz pierwszy przyjechał do Rosji jak tylko zyskał pewność, że nie aresztują go na granicy, po ostatecznej - jak mówi - implozji sowieckiej dyktatury zimą 1992 r.
źródło: NKJP: Kadet uczy się Rosji, Polityka, 2002-01-05
Nie wiem, czy to się dzieje z lęku przed uczuciami w ogóle, który podpowiada, że jak się coś poczuje, to człowieka zniszczy. Dlatego lepiej zaprzeczać. [...] I potem tylko dziwią te eksplozje. [...] Albo te implozje do własnego wnętrza, gdy coś nas rozrywa od środka.
źródło: Internet: malgorzata-rybak.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. implozja
implozje
D. implozji
implozji
neut implozyj
char C. implozji
implozjom
B. implozję
implozje
N. implozją
implozjami
Ms. implozji
implozjach
W. implozjo
implozje
-
+ implozja + (CZEGO) -
ang. implosion
fr. implosion
niem. Implosion
łac. in- (im-) 'w (czym), w (co), wewnątrz; do, ku, na' + łac. plaudere 'klaskać; bić; uderzać'