-
2.
miejsce w kościele zwykle w pobliżu ołtarza, które służy do wygłaszania kazań i czytania Pisma Świętego -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
- kościelna ambona
- apel, kazanie z ambony
- apelować, czytać, głosić, grzmieć, mówić, odczytać, ogłosić / ogłaszać, powiedzieć; zejść / schodzić z ambony
- wejść / wchodzić, wstąpić, wyjść na ambonę
- czytać, mówić; stanąć / stać na ambonie
- głosić, mówić; zabrzmieć jak z ambony
-
Liturgia Słowa rozpocznie się od inauguracji ambony - miejsca głoszenia Słowa Bożego. Lektorzy otrzymają z rąk Ojca Świętego „Lekcjonarz mszalny”, który przeniosą uroczyście do ambony.
źródło: NKJP: Z Janem Pawłem II w Łagiewnikach, Dziennik Polski - Magazyn, 2002-08-16
Z ambon płyną słowa zachęty do wytrwałości w budowaniu państwa. I słowa przestrogi - przed zatraceniem tożsamości religijnej i narodowej, przed możliwością powrotu sytuacji sprzed 1989 roku.
źródło: NKJP: Jan Turnau; Lidia Ostałowska: Ulotki z wodą święconą, Gazeta Wyborcza, 1993-09-14
Myślałem, że ojciec Fedorowicz, a za nim inni kapłani przypomną z ambon: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” .
źródło: NKJP: Krzysztof Wielgopolan; Stanisław Turnau: Ludzie Lasek, Gazeta Wyborcza, 1992-06-26
„W środkach przekazu Kościół znajduje współczesną ambonę, przez nie może przemawiać do rzesz” [Evangelii Nuntiandi n. 45].
źródło: NKJP: Tomasz Goban-Klas: Media i komunikowanie masowe : teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, 1999
Pewną nowością jest [...] apel do wszystkich uczestników liturgii, aby w czasie głoszenia Ewangelii zwrócili się w stronę ambony, skąd jest głoszona.
źródło: NKJP: Milczenie jak modlitwa, Dziennik Polski - Małopolska, 2004-03-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ambona
ambony
D. ambony
ambon
C. ambonie
ambonom
B. ambonę
ambony
N. amboną
ambonami
Ms. ambonie
ambonach
W. ambono
ambony
-
łac. ambo ~onis
wł. ambone
z gr. ámbōn 'wypuklość'