odium
-
książk. duża niechęć do kogoś, spowodowana tym, że obarcza się go winą za coś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
hiperonimy: niechęć
-
- społeczne; całe, pewne odium
- odium hańby, klęski, odpowiedzialności, winy, zdrady
- odium ciąży na kimś; spadło/spada na kogoś
- zdjąć/zdejmować odium z czegoś
-
Pol Pot i jego najbliżsi doradcy mieli wziąć na siebie całe odium odpowiedzialności za ludobójstwo i zniknąć gdzieś w dżungli, żeby umożliwić swoim podwładnym występy na scenie politycznej, przy otwartej kurtynie.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Zejście Smoka?, Gazeta Wyborcza, 1993-05-29
Płk. K. Pułaski, nad którym ciąży odium „królobójstwa”, aby nie komplikować i tak tragicznej sytuacji konfederatów, potajemnie opuszcza twierdzę Jasna Góra [...].
źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997
Całe odium za brutalność władz, za czołgi na ulicach, za serie z karabinów, spadło na premiera [...].
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek. Życie i narodziny legendy, 2002
[...] na prowincji bezdzietne dotknięte są społecznym odium, ostracyzmem nie tylko otoczenia, ale też własnych rodziców, którzy kategorycznie domagają się wnuków.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Trudno być matką, jeszcze trudniej nie być, Polityka, 2001-05-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odium
odia
D. odium
odiów
C. odium
odiom
B. odium
odia
N. odium
odiami
Ms. odium
odiach
W. odium
odia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ odium + (CZEGO)+ odium + (za CO) -
łac. nienawiść, wstręt