-
1.
jęz. proces, w wyniku którego z danego wyrazu tworzy się nowy wyraz -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- derywacja prefiksalna, sufiksalna, wsteczna; semantyczna, słowotwórcza
-
Na egzaminie ustnym z polskiego miałam na przykład wyjaśnić pojęcie derywacji wstecznej [...]. Ale poszło mi całkiem nieźle.
źródło: NKJP: Karolina Osińska: I po egzaminie, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-05-21
Nazwy czynności [...] umieszcza w grupie rzeczowników mających możliwość tworzenia collectivów (wskutek derywacji semantycznej).
źródło: NKJP: Julia Legomska: Państwo, naród, ojczyzna. Leksykalno-semantyczny opis pojęć, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. derywacja
derywacje
D. derywacji
derywacji
neut derywacyj
char C. derywacji
derywacjom
B. derywację
derywacje
N. derywacją
derywacjami
Ms. derywacji
derywacjach
W. derywacjo
derywacje
-
fr. dérivation
z łac. derivatio 'odłączanie; odwrócenie'