defilada - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

przejście dużych, zorganizowanych grup ludzi bądź przemieszczenie się w określonym porządku pojazdów wojskowych przed przedstawicielami władz

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

hiperonimy:

uroczystość

uroczysta, wielka defilada; defilada wojskowa
defilada pododdziałów (pieszych, zmotoryzowanych), wojsk (niemieckich, polskich); zwycięstwa
defilada na Placu Czerwonym
defilady i dożynki, defilady i marsze, defilady i wiece
zorganizować defiladę
defilada z okazji (Dnia Zwycięstwa, święta narodowego)

	Atrakcją obchodów jubileuszu była efektowna defilada, w której wzięli udział strażacy ze wszystkich jednostek w gminie. źródło: NKJP: (oby): Ochotnicy skończyli 90 lat, Dziennik Łódzki, 2006-06-23
	Około 75 tys. berlińczyków oglądało w sobotę ostatnią defiladę wojskową oddziałów trzech zachodnich aliantów z czasów II wojny światowej, stacjonujących od 1945 roku w Berlinie. źródło: NKJP: Ostatnia defilada w Berlinie, Gazeta Wyborcza, 1994-06-20
	Na defiladzie Hitler zaprezentował po raz pierwszy nowe rodzaje broni. źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
	No tak, przecież na zmianę z defiladami odbywają się tu msze. źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
	Oczywiście obchodzimy różne święta i jest wtedy wielka feta, a ludzie chyba to lubią. Parady, defilady, orkiestry... źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	+	defilada	+	(CZEGO)
	+	defilada	+	(JAKA)

fr. défilade