-
1.
książk. znany fakt związany z jakąś osobą, rzeczą, sytuacją przywoływany jako ilustracja określonego problemu lub argument za jakimś rozwiązaniem -
- rzadziej casus
-
ATEMATYCZNY
-
synonimy: przykład
-
Niekiedy widowiskową kaźń urządzano dla zwykłych złodziei, zwłaszcza gdy w grę wchodziły nadzwyczajne okoliczności. Głośny i wielokrotnie opisywany kazus Bartosza z Lusiny, drobnego złodziejaszka specjalizującego się w okazjonalnym okradaniu magnackich domostw, był właśnie taki.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Średniowieczne egzekucje, Detektyw 3 (151)1999
Powołując się na kazus Grecji, która posługuje się dowodami podobnymi do naszych książeczkowych, Rzeczpospolita Polska uzyskała przyzwolenie na to, by dowody wydawane od sześćdziesiątego któregoś roku – nie pamiętam dokładnie którego – były honorowane w tej formie.
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 59. posiedzenia Senatu RP w dniu 31 marca 2004 r.
- Czy ów kazus Milanu będzie podstawą linii obrony Wisły przed Komisją Odwoławczą? - zapytaliśmy mecenasa Rośka. - Nie chcę zdradzać szczegółów naszej taktyki obrony - powiedział mecenas. - Kazus ów przedstawiłem, by pokazać, że są różne orzeczenia w takich sprawach.
źródło: NKJP: Będziemy się odwoływać, Dziennik Polski, 1998-11-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kazus
kazusy
D. kazusu
kazusów
C. kazusowi
kazusom
B. kazus
kazusy
N. kazusem
kazusami
Ms. kazusie
kazusach
W. kazusie
kazusy
-
+ kazus + (KOGO/CZEGO) -
łac. casus 'przypadek'