-
2.
praw. określone zdarzenie rozpatrywane z punktu widzenia prawa -
- rzadziej casus
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa -
- kazus prawny
-
Czy Pan nie chce za bardzo zamerykanizować polskiego prawa? Przecież polskie prawo jest oparte na tradycji kodeksów, a nie kazusów, jak amerykańskie. — To nieprawda, że amerykańskie prawo jest oparte na kazusach.
źródło: NKJP: Wiktor Osiatyński: O zbrodniach i karach, 2003
Jak można przeczytać w „Gazecie Sądowej Warszawskiej”, sędziowie długo zastanawiali się mad kazusem niejakiego Karola B., który był sądzony w sierpniu 1873 roku za obrabowanie trzech kościelnych skarbonek.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
Po uprzednim wylosowaniu roli procesowej i całonocnej pracy nad przygotowaniem kazusu, jeden z superfinalistów był obrońcą państwa pozwanego za naruszenie praw człowieka (na podstawie EKPC), natomiast drugi pełnomocnikiem strony skarżącej.
źródło: NKJP: (JaGA): W nagrodę na rozprawę, Nowiny Raciborskie, 2008-05-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kazus
kazusy
D. kazusu
kazusów
C. kazusowi
kazusom
B. kazus
kazusy
N. kazusem
kazusami
Ms. kazusie
kazusach
W. kazusie
kazusy
-
łac. casus 'przypadek'