desperować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. rozpaczać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

rozpaczać

Przecież to niemożliwe, żeby on tego chciał, musi być załamany czy coś takiego; trzeba go stamtąd zabrać! - desperowała.

źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008

Sfrustrowane dzieci nie znajdują oparcia w rodzicach, bo ci albo są zabiegani w pracy, albo desperują, bo nie mają pracy.

źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: Byle dalej z domu, Gazeta Wyborcza, 1994-08-08

[...] zamiast się uczyć, desperował, że nie dostał szansy.

źródło: Internet: pawianprzydrodze.wordpress.com

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	desperowałem +(e)m desperował	desperowałam +(e)m desperowała	desperowałom +(e)m desperowało	desperowaliśmy +(e)śmy desperowali	desperowałyśmy +(e)śmy desperowały
2 os.	desperowałeś +(e)ś desperował	desperowałaś +(e)ś desperowała	desperowałoś +(e)ś desperowało	desperowaliście +(e)ście desperowali	desperowałyście +(e)ście desperowały
3 os.	desperował	desperowała	desperowało	desperowali	desperowały

bezosobnik: desperowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę desperował będę desperować	będę desperowała będę desperować	będę desperowało będę desperować	będziemy desperowali będziemy desperować	będziemy desperowały będziemy desperować
2 os.	będziesz desperował będziesz desperować	będziesz desperowała będziesz desperować	będziesz desperowało będziesz desperować	będziecie desperowali będziecie desperować	będziecie desperowały będziecie desperować
3 os.	będzie desperował będzie desperować	będzie desperowała będzie desperować	będzie desperowało będzie desperować	będą desperowali będą desperować	będą desperowały będą desperować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		desperujmy
2 os.	desperuj	desperujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	desperowałbym bym desperował	desperowałabym bym desperowała	desperowałobym bym desperowało	desperowalibyśmy byśmy desperowali	desperowałybyśmy byśmy desperowały
2 os.	desperowałbyś byś desperował	desperowałabyś byś desperowała	desperowałobyś byś desperowało	desperowalibyście byście desperowali	desperowałybyście byście desperowały
3 os.	desperowałby by desperował	desperowałaby by desperowała	desperowałoby by desperowało	desperowaliby by desperowali	desperowałyby by desperowały

bezosobnik: desperowano by

bezokolicznik: desperować

imiesłów przysłówkowy współczesny: desperując

gerundium: desperowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: desperujący

	+	desperować	+	(że ZDANIE)
	+	desperować	+	(MOWA WPROST)

łac. dēspērāre 'tracić nadzieję'