-
1.a
cecha osoby, która zachowuje się w sposób naturalny, nie próbując się wyróżnić wśród innych i pokazać, że jest lepsza niż w rzeczywistości -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
antonimy: pretensjonalność
-
- wdzięk i bezpretensjonalność
-
Będąc kolejny raz w Królestwie Niderlandów i mieszkając w nadmorskim miasteczku […] we Fryzji, nabrałam przekonania o prostolinijności i bezpretensjonalności Holendrów. Nawet moim wykształconym i zamożnym gospodarzom obce było puszenie się. Jeździli po zakupy starym rowerem: daję słowo, że przeciętny Polak wstydziłby się na niego wsiąść.
źródło: NKJP: Małgorzata Iskra: Małe jest piękne, Gazeta Krakowska, 2004-02-06
[…] ekspresją i skalą głosu zadziwiła publiczność. Ujęła też bezpretensjonalnością i tym, że jak wszyscy mokła na scenie, nie lękając się deszczu [...].
źródło: NKJP: K. Juszczak: Dni Ziemi Ostrzeszowskiej, Czas Ostrzeszowski, 2007
[…] wydaje się w dalszym ciągu kwintesencją luzu, niewymuszonego wdzięku i bezpretensjonalności, robiąc to, na co ma ochotę, wyłącznie wtedy, kiedy ma na to ochotę. I na własnych zasadach: bez grama makijażu, ubrana w dżinsowe ogrodniczki [...].
źródło: Magdalena Maksymiuk: Frances McDormand podbiła Hollywood na własnych zasadach, 2021-04-26 (film.wp.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezpretensjonalność
bezpretensjonalności
D. bezpretensjonalności
bezpretensjonalności
C. bezpretensjonalności
bezpretensjonalnościom
B. bezpretensjonalność
bezpretensjonalności
N. bezpretensjonalnością
bezpretensjonalnościami
Ms. bezpretensjonalności
bezpretensjonalnościach
W. bezpretensjonalności
bezpretensjonalności
Inne uwagi
Zwykle lp