kindersztuba
-
książk. umiejętność taktownego zachowania się w każdej sytuacji, której człowiek nabywa w domu rodzinnym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
synonimy: wychowanie
hiperonimy: kultura
obycie
ogłada
okrzesanie
takt
-
- brak kindersztuby
- mieć kindersztubę
-
[...] występująca w jego kabarecie la Môme Piaf miała być dziewczyną z ulicy - niepozorną, biednie ubraną, nieobytą i bez kindersztuby, za to szczerą i autentyczną, a przede wszystkim obdarzoną nieziemskim głosem.
źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Anty-Marianna, Polityka, 2007-05-12
Wszyscy przyznają, że kindersztuba to rzecz u dyplomaty niesłychanie ważna.
źródło: NKJP: Beata Pawlak: Dyplomaci, Gazeta Wyborcza, 1992-08-10
Dziś korzysta z kolejnej szansy zaistnienia, więc chętnie udziela wywiadów. Nienaganna kindersztuba i spokojny ton eksperta sprawiają, że wypada o niebo lepiej od zacietrzewionych polityków.
źródło: NKJP: Tomasz Lis: Kompleks polski, Ozon, nr 7, 2005
W ostrych polemikach emocje biorą górę nad rozsądkiem i kindersztubą.
źródło: NKJP: Małgorzata Nitek: Wojny na słowa, Gazeta Krakowska, 2002-07-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kindersztuba
kindersztuby
D. kindersztuby
kindersztub
C. kindersztubie
kindersztubom
B. kindersztubę
kindersztuby
N. kindersztubą
kindersztubami
Ms. kindersztubie
kindersztubach
W. kindersztubo
kindersztuby
Inne uwagi
Zwykle lp
-
niem. Kinderstube