-
1.
ktoś kłania się komuś, zginając się głęboko w pasie przed nim i okazując tym samym swą uniżoność -
- ktoś zgina się w pas
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- ktoś kłania się nisko w pas
- kelner kłania się w pas
-
Pracowali z niebywałym entuzjazmem. Każdemu chcieli przychylić nieba. Cały czas uśmiechali się, kłaniali nisko w pas. Początkowo wydawali mi się za bardzo ugrzecznieni.
źródło: NKJP: Andrzej Satanowski: Uśmiech Japonii, Dziennik Polski, 1998-03-10
– Bardzo wytworny pan, pamiętam, że przychodził z piękną żoną do „Michalika” i kelnerzy kłaniali mu się w pas.
źródło: NKJP: Witod Horwath: Seans, 1997
Dworzanie, ubrani we frotowe szlafroki, w turbanach z ręczników, zerwali się z materacy, klaskali i kłaniali się w pas parze królewskiej.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
Ledwie szedł, ale gdy tylko pojawił się na horyzoncie jakiś czerwony urzędnik, Dawski kłaniał się w pas. Dosłownie zginał się w pas! Czułem to, bo przecież go podtrzymywałem. Jeśli partyjny urzędnik nie zwrócił na niego uwagi, staruszek ciągnął mnie za sobą, kluczył, aż wreszcie stanął twarzą w twarz z urzędnikiem i kłaniał się powtórnie.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: kłaniać sięodpowiednik aspektowy: ktoś ukłonił się w pas
-
+ ktoś kłania się w pas + KOMU