-
2.
książk. wewnętrzne i niewidoczne z zewnątrz części jakiegoś obiektu -
[tszewia] lub [czszewia]
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
- trzewia ziemi
-
Nie wiedziałem, kto czeka na mnie w trzewiach jaskini, pragnąłem jednak, aby jak najszybciej stało się to, co nieuniknione.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Wysokoprężne eksplozje wstrząsają trzewiami silnika - ssanie, sprężanie, praca, wydech - ale na zewnątrz wydobywa się tylko lekka wibracja i rezonans rozchodzi się w powietrzu jak ciepło.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Zima, Gazeta Wyborcza,1999-03-20
Znajomy mój, odskakując w bok, szedł z resztką tego przemówienia do lasu i, przystając nad jamą borsuczą, wykrzykiwał je w rozkopane przez zwierzę trzewia ziemi.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. trzewia
D. trzewi
C. trzewiom
B. trzewia
N. trzewiami
Ms. trzewiach
W. trzewia
-
+ trzewia + CZEGO -
psł. *červa (M.lm) 'wnętrzności'
Psł. *červo (M. lp) 'narząd wewnętrzny w jamie brzusznej, kiszka, jelito; skóra, zwłaszcza z brzucha zwierząt' : pie. *(s)ker- 'ciąć'