bezsilnie

  • nie mając siły ani możliwości, żeby wpłynąć na jakąś sytuację lub osobę
  • [bessilnie] lub  pot.  [beśsilnie]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • bezsilnie czekać, opadać, patrzeć, przyglądać się, zwisać
  • Nic nie mógł dla nich uczynić. Twarz mu czerwieniała, a dłonie zaciskały się bezsilnie.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

    [...] opony wydawały świszczące wycie, trąc bezsilnie o kamień na coraz bardziej rosnącej pochyłości.

    źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964

    [...] w trzech długich krokach dopadł do posłania Joli i jakoś tak bezsilnie, a może po prostu ostrożnie, delikatnie, żeby jej nie zbudzić, osunął się na kolana.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955

    Chłopiec zbladł i opadł bezsilnie.

    źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy bezsilnie
    stopień wyższy bezsilniej
  • Zob. siła

CHRONOLOGIZACJA:
1791, Antoni Siarczyński, Dzień Trzeci Maia roku 1791
Data ostatniej modyfikacji: 25.09.2020