-
nie mając siły ani możliwości, żeby wpłynąć na jakąś sytuację lub osobę
-
[bessilnie] lub pot. [beśsilnie]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
- bezsilnie czekać, opadać, patrzeć, przyglądać się, zwisać
-
|
Nic nie mógł dla nich uczynić. Twarz mu czerwieniała, a dłonie zaciskały się bezsilnie.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
|
|
[...] opony wydawały świszczące wycie, trąc bezsilnie o kamień na coraz bardziej rosnącej pochyłości.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
|
|
[...] w trzech długich krokach dopadł do posłania Joli i jakoś tak bezsilnie, a może po prostu ostrożnie, delikatnie, żeby jej nie zbudzić, osunął się na kolana.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
|
|
Chłopiec zbladł i opadł bezsilnie.
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
bezsilnie
|
stopień wyższy |
bezsilniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1791,
Antoni Siarczyński, Dzień Trzeci Maia roku 1791
Data ostatniej modyfikacji: 25.09.2020