polana - Wielki słownik języka polskiego PAN

niezadrzewione, porośnięte trawą miejsce znajdujące się na terenie lasu

Występuje jako składnik nazw własnych, np. Jasna Polana , Polana Chochołowska , Polana Szymoszkowa .

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ukształtowanie terenu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

rośliny leśne i łąkowe

hiperonimy:

łąka

leśna, tatrzańska, śródleśna; mała, rozległa; malownicza, słoneczna, zielona polana
polana w lesie
polany i hale, polany i łąki, polany i pastwiska
leżeć, palić ognisko na polanie

	Wkrótce ukazała się leśna polana, pełna słońca, kwiatów i trzepotu motyli. źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
	Legenda głosiła, że to miejsce w przeszłości było niewielką polaną, porośniętą trawą, że jego ściany tworzyły drzewa, a sufitem było niebo. źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999
	Na podmokłych polanach, otaczających jedno z najczystszych jezior świata, zwane „Małym Bajkałem”, żerują pelikany, żurawie, czarne bociany, szablodzioby i kuliki. źródło: NKJP: Dominika Zaręba: Ekoturystyka: wyzwania i nadzieje, 2000
	Już drugi raz w tym roku na polanach zakwitła goryczka jesienna, która najwyraźniej została oszukana przez nietypowe o tej porze roku temperatury w górach. źródło: NKJP: Ponownie goryczka, Dziennik Polski - Podhale, 2000-11-22
	Droga zwęziła się i wiła zakosami, coraz wyżej, w końcu zobaczyli prześwit między drzewami i wyszli na polanę. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

psł. *poljana

Forma prasłowiańska od psł. *polje 'równa, pusta płaszczyzna' z przyrostkiem *-ana; zob. pole