wywrzeszczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

wyrazić w pełni swoje myśli, krzycząc głośno

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

wywrzasnąć

	[...] oficer dyżurny brygady wywrzeszczał do słuchawki całą litanię najbardziej wyszukanych bluzgów, na jakie stać mundurowego. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	Chciałem wywrzeszczeć natychmiast radosną nowinę, ale ugryzłem się w język [...]. źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
	Sama miałam kiedyś takie chęci żeby wywrzeszczeć, że szaleję za pewnym chłopakiem. źródło: NKJP: Internet
	Reynevan z wielkim trudem opanował drżenie rąk. Ale głosu nie dobył. Aż gotował się wewnętrznie od pasji i furii, aż rzucała nim chęć, by wywrzeszczeć tym wszystkim Derom w oczy, co myśli o całej ich rodzinie [...]. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Śledczy wywrzeszczał absurdalny zarzut: - Przyjechałaś szpiegować, ty burżujko, ty kułaczko!... Potem uderzył w twarz. źródło: NKJP: Chociaż ziemię ucałuję, Dziennik Polski, 2003-06-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywrzeszczałem +(e)m wywrzeszczał	wywrzeszczałam +(e)m wywrzeszczała	wywrzeszczałom +(e)m wywrzeszczało	wywrzeszczeliśmy +(e)śmy wywrzeszczeli	wywrzeszczałyśmy +(e)śmy wywrzeszczały
2 os.	wywrzeszczałeś +(e)ś wywrzeszczał	wywrzeszczałaś +(e)ś wywrzeszczała	wywrzeszczałoś +(e)ś wywrzeszczało	wywrzeszczeliście +(e)ście wywrzeszczeli	wywrzeszczałyście +(e)ście wywrzeszczały
3 os.	wywrzeszczał	wywrzeszczała	wywrzeszczało	wywrzeszczeli	wywrzeszczały

bezosobnik: wywrzeszczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywrzeszczmy
2 os.	wywrzeszcz	wywrzeszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywrzeszczałbym bym wywrzeszczał	wywrzeszczałabym bym wywrzeszczała	wywrzeszczałobym bym wywrzeszczało	wywrzeszczelibyśmy byśmy wywrzeszczeli	wywrzeszczałybyśmy byśmy wywrzeszczały
2 os.	wywrzeszczałbyś byś wywrzeszczał	wywrzeszczałabyś byś wywrzeszczała	wywrzeszczałobyś byś wywrzeszczało	wywrzeszczelibyście byście wywrzeszczeli	wywrzeszczałybyście byście wywrzeszczały
3 os.	wywrzeszczałby by wywrzeszczał	wywrzeszczałaby by wywrzeszczała	wywrzeszczałoby by wywrzeszczało	wywrzeszczeliby by wywrzeszczeli	wywrzeszczałyby by wywrzeszczały

bezosobnik: wywrzeszczano by

bezokolicznik: wywrzeszczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywrzeszczawszy

gerundium: wywrzeszczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywrzeszczany

odpowiednik aspektowy: wywrzaskiwać

+	wywrzeszczeć	+	CO
+	wywrzeszczeć	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	wywrzeszczeć	+	MOWA WPROST