-
2.
pot. żart. dwie porcje mocnego alkoholu podawane w kieliszkach -
Używane przeważnie w połączeniach: lorneta z meduzą, lorneta i meduza.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki -
- Siostro, lornetę dla mnie i mojego szanownego kolegi! - krzyknął okularnik do barmanki, a kiedy postawiła kieliszki na blacie, wzniósł jeden do góry.
źródło: NKJP: Piotr Czerwiński: Przebiegum życiae czyli Kartonowa sieć, 2009
Rozstali się w pokoju, a właściwie rozdzieliła ich wódka, ponieważ po dwu następnych lornetach Bartosz był nawalony jak stodoła i mógł już tylko krzyczeć albo bełkotać.
źródło: NKJP: Piotr Czerwiński: Przebiegum życiae czyli Kartonowa sieć, 2009
Tylko Władek, niezależnie od tego, ile wypił, zachowywał powagę i [...] roznosił tace z lornetami i meduzami drżącymi w agonii, które klienci o zahartowanych przełykach polewali obficie octem spirytusowym i po męsku załatwiali na dwa razy.
źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009
Równiacha jesteś. Dałeś popalić. Masz u mnie lornetę.
źródło: NKJP: Piotr Lipiński, Leszek K. Talko: Kocur zeżarł żabę, Gazeta Wyborcza, 1996-02-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lorneta
lornety
D. lornety
lornet
C. lornecie
lornetom
B. lornetę
lornety
N. lornetą
lornetami
Ms. lornecie
lornetach
W. lorneto
lornety
-
fr. lorgnette
-
Zob. też: