pęk
-
pewna liczba podobnych, związanych razem przedmiotów o wydłużonym kształcie
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
ogólne określenia ilości
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kształty i figury -
- pęk kwiatów, róż; bazylii, kłosów, ziół; piór, wstążek; kluczy; skór
- powiązać, związać coś w pęki
-
Na wierzchołku masztu powiewał pęk błękitnych szarf [...].
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Ab-Ram zrzucił płaszcz, pozostając w sukni spodniej, białej w czarne pasy. Krępa niewolnica Ketura wyniosła mu zwinięty pęk skór.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Wnętrze chaty było ciemne i przepełnione ciepłym, oszołamiającym, wiercącym w nozdrzach zapachem, bijącym głównie od pęków ziół i korzeni, którymi obwieszone były wszystkie ściany.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Poza tym jednak był to jarmark, rzeczy trudno podrabialne i potrzebne: kury w drucianych klatkach, podrośnięte prosięta w dwukółkach zapiętych do starodawnych samochodów pamiętających upadek Ruskich, worki ze złocistą kukurydzą, powiązane w pęki drewniane grabie.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pęk
pęki
D. pęku
pęków
C. pękowi
pękom
B. pęk
pęki
N. pękiem
pękami
Ms. pęku
pękach
W. pęku
pęki
-
+ pęk + CZEGO -
psł. *pǫkъ 'coś pękatego, zwłaszcza pękata wiązka czegoś, kępa'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *pǫčiti 'nadymać, wzdymać, czynić pękatym, wypukłym' (Bor); zob. pęcznieć
Zob. pąk