pęk

  • pewna liczba podobnych, związanych razem przedmiotów o wydłużonym kształcie
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Ilość, liczby i liczenie

    ogólne określenia ilości


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kształty i figury

    • pęk kwiatów, róż; bazylii, kłosów, ziół; piór, wstążek; kluczy; skór
    • powiązać, związać coś w pęki
  • Na wierzchołku masztu powiewał pęk błękitnych szarf [...].

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

    Ab-Ram zrzucił płaszcz, pozostając w sukni spodniej, białej w czarne pasy. Krępa niewolnica Ketura wyniosła mu zwinięty pęk skór.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Wnętrze chaty było ciemne i przepełnione ciepłym, oszołamiającym, wiercącym w nozdrzach zapachem, bijącym głównie od pęków ziół i korzeni, którymi obwieszone były wszystkie ściany.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001

    Poza tym jednak był to jarmark, rzeczy trudno podrabialne i potrzebne: kury w drucianych klatkach, podrośnięte prosięta w dwukółkach zapiętych do starodawnych samochodów pamiętających upadek Ruskich, worki ze złocistą kukurydzą, powiązane w pęki drewniane grabie.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pęk
    pęki
    D. pęku
    pęków
    C. pękowi
    pękom
    B. pęk
    pęki
    N. pękiem
    pękami
    Ms. pęku
    pękach
    W. pęku
    pęki
  • bez ograniczeń + pęk +
    CZEGO
  • psł. *pǫkъ 'coś pękatego, zwłaszcza pękata wiązka czegoś, kępa'

    Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *pǫčiti 'nadymać, wzdymać, czynić pękatym, wypukłym' (Bor); zob.  pęcznieć 

CHRONOLOGIZACJA:
1472, SStp
Zob.  pąk 
Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2014