mars
-
książk. wyraz twarzy lub oczu, po którym poznaje się, że ktoś ma ponury nastrój, jest niezadowolony albo wrogo do kogoś nastawiony
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- groźny, srogi, surowy mars
- mars na czole, na twarzy
-
W restauracji [...] widziałem głuchnącego starca, jak z marsem na twarzy warczał na kolejne propozycje dań, oferowanych przez kelnerkę.
źródło: NKJP: Jan Nowicki: Mars na twarzy, Gazeta Krakowska, 2006-03-24
[...] władca słuchał moich słów z zadowoleniem, lecz mimo to mars nie znikał z jego czoła. Czułem, że coś gnębi mego drogiego monarchę, lecz nie umiałem domyślić się, cóż to takiego.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Koty [...] szaleją za kulkami zrobionymi z folii aluminiowej. [...] ileż było radości, ganiania, turlania. Do czasu, kiedy mój młodszy syn przyszedł do mnie z marsem na czole. „Czy ty, mamo, masz wyobraźnię?” [...]. Włos mi się zjeżył na głowie, a Szymon krzyczał dalej: „A co by było, gdyby to sreberko poraniło im jelita? Przecież to straszne!”.
źródło: NKJP: Agnieszka Łodzińska: Schronisko Tara, Kot, 2006-12
Popatrzył na mnie przenikliwie. Uśmiechnąłem się do niego jak najmilej. Ale G. miał w oczach marsa.
źródło: Jerzy Putrament: Pół wieku. Zmierzch, 1962 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mars
marsy
D. marsa
marsów
C. marsowi
marsom
B. marsa
marsy
N. marsem
marsami
Ms. marsie
marsach
W. marsie
marsy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ mars + (na CZYM | w CZYM) -
Od imienia rzymskiego boga wojny - Marsa (odpowiednika greckiego Aresa).
Inne znaczenie: 'nazwa planety'; zapisywane wielką literą