mars

  • książk.  wyraz twarzy lub oczu, po którym poznaje się, że ktoś ma ponury nastrój, jest niezadowolony albo wrogo do kogoś nastawiony
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    wygląd


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • groźny, srogi, surowy mars
    • mars na czole, na twarzy
  • W restauracji [...] widziałem głuchnącego starca, jak z marsem na twarzy warczał na kolejne propozycje dań, oferowanych przez kelnerkę.

    źródło: NKJP: Jan Nowicki: Mars na twarzy, Gazeta Krakowska, 2006-03-24

    [...] władca słuchał moich słów z zadowoleniem, lecz mimo to mars nie znikał z jego czoła. Czułem, że coś gnębi mego drogiego monarchę, lecz nie umiałem domyślić się, cóż to takiego.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

    Koty [...] szaleją za kulkami zrobionymi z folii aluminiowej. [...] ileż było radości, ganiania, turlania. Do czasu, kiedy mój młodszy syn przyszedł do mnie z marsem na czole. „Czy ty, mamo, masz wyobraźnię?” [...]. Włos mi się zjeżył na głowie, a Szymon krzyczał dalej: „A co by było, gdyby to sreberko poraniło im jelita? Przecież to straszne!”.

    źródło: NKJP: Agnieszka Łodzińska: Schronisko Tara, Kot, 2006-12

    Popatrzył na mnie przenikliwie. Uśmiechnąłem się do niego jak najmilej. Ale G. miał w oczach marsa.

    źródło: Jerzy Putrament: Pół wieku. Zmierzch, 1962 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. mars
    marsy
    D. marsa
    marsów
    C. marsowi
    marsom
    B. marsa
    marsy
    N. marsem
    marsami
    Ms. marsie
    marsach
    W. marsie
    marsy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + mars +
    (na CZYM | w CZYM)
  • Od imienia rzymskiego boga wojny - Marsa (odpowiednika greckiego Aresa).

CHRONOLOGIZACJA:
1534, SPXVI
Inne znaczenie: 'nazwa planety'; zapisywane wielką literą
Data ostatniej modyfikacji: 09.11.2020